Þetta er átakanlegt

Sorg er það eina sem mér dettur í hug. Það er sorglegt að svo lítið hefur verið gert til þess að koma í veg fyrir þessi slys. Það er sorglegt að enn er lítið, allt of lítið að gert.

Níuhundruðogsextán á fjörtíu árum. Það eru rétt um tuttuguogþrír, að meðaltali, á hverju ári.

Svo má velta fyrir sér þessari setningu í lok fréttar þar sem segir: „ táknmynd þeirra fórna sem íslenska þjóðin hefur fært á vegum landsins.“ Hér áður fyrr færðu menn fórnir, færðu guðunum fórnir, til þess að fá eitthvað í staðin. Höfum við virkilega verið að færa guðunum okkar fórnir? Eða höfum við verið kærulaus og látið þetta bara viðgangast.

Og gerum enn, þó stór orð falli reglulega frá þeim sem eru ábyrgir hverju sinni.

Í morgun kom fram í frétt að efla eigi eftirlit á vegi 1 í sumar og fram á haust. Eftirlitinu verður beint að svo kölluðum svörtum blettum á veginum en það eru þeir staðir þar sem slys hafa verið tíð. Vegagerðin veit hvar þessir blettir eru en samkvæmt fréttinni má ekki láta almenning vita hvar þeir eru. Það er sorglegt.

916 látnir í umferðinni á 40 árum