Það eru fyrst og fremst vextirnir sem þarf að lagfæra

Einföldum dæmið. Þú skuldar 30 milljónir vegna íbúðar, til 30 ára. Þú greiðir 1.000.000 á ári í afborgun.

Í vexti greiðast fyrsta árið 6% af 30 milljónum. Það gera 1.800.000 krónur, samtals 2.800.000.

Í Danmörku greiðir sá sem skuldar 30 milljónir á sama hátt 0,8% vexti. Sá borgar því 240.000 í vexti og svo eina milljón í afborgun. Það gera 1.240.000 krónur.

Hér munar „aðeins“ 1.560.000 króna. Það eru til margra ára of háir vextir sem eru bölið.

Ójöfn dreifing skulda

Athugasemdir

[Villi Asgeirsson, 30.3.2009 kl. 09:34]

Ekki gleyma að daninn borgar ekki verðtryggingu ofan á hærri vextina.

[Birgir Þór Bragason, 30.3.2009 kl. 10:02]

Þetta eru raunvextir eins og þeir eru núna.

Íslendingurinn, sem er á lægri launum, þarf að borga 130.000 krónum meira á mánuði af þessu láni.

[Guðgeir (IP-tala skráð) 30.3.2009 kl. 10:55]

Vextir og verðtrygging eru nú og hafa alltaf verið ástæðan fyrir nauðsyn þess að taka upp nýjan gjaldmiðil.

Fátæktargildra sem sniðin er að þörfum þeirra sem auðinn hafa í landinu og ná ávallt að telja fólki trú um að viðhalda því ástandi sem við búum við.